1- ਖਰੀਆਂ ਕਮਾਲੈ ਜਾਂ ਕਮਾਵੈ ਖੋਟੀਆਂ,
ਖਾਣੀਆਂ ਤਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਤੂੰ ਦੋ ਰੋਟੀਆਂ
2-ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਤੇ ਬਣਾ ਲਏ ਬੰਗਲੇ
ਦੇਖ ਲਏ ਖੁਆਬ ਭਾਵੇਂ ਨਿਤ ਰੰਗਲੇ
ਲਾਈ ਜਾ ਸਕੀਮਾਂ ਵੱਡੀਆਂ ਜਾ ਛੋਟੀਆਂ
ਖਾਣੀਆਂ ਤਾਂ ਬੰਦਿਆਂ...
3-ਕਿਡੇ-ਕਿਡੇ ਬਲੀ ਤੇ ਅਮੀਰ ਹੋਏ ਨੇ
ਮਿੱਟੀ ਸੀ ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਹੀ ਅਖੀਰ ਹੋਏ ਨੇ
ਕਰਲੈ ਮੈਦਾਨ ਫਤਹਿ ਚੜ੍ਹ ਚੋਟੀਆਂ
ਖਾਣੀਆਂ ਤਾਂ ਬੰਦਿਆਂ...
4-ਬੇਈਮਾਨੀ ਕਰਕੇ ਭੰਡਾਰੇ ਭਰ ਲਏ
ਪੁਠੇ ਸਿੱਧੇ ਕੰਮ ਜਿਨੇ ਸਾਰੇ ਕਰ ਲਏ
ਬੰਨ੍ਹ ਲੈ ਸੰਜੀਵ ਲੱਖ ਪੰਡਾਂ ਮੋਟੀਆਂ
ਖਾਣੀਆਂ ਤਾਂ ਬੰਦਿਆਂ...
Transliteration
1. Khariyān kamāle jāṁ kamāve khoṭīyān,
Khāṇīyān tāṁ bandiāṁ tūṁ do roṭīyān.
2. Sone dīyān kaṁdhāṁ te baṇā le baṅgle,
Dekḥ le khuāb bhāveṁ nit raṅgle,
Lāī jā sakīmāṁ vaḍḍīyān jā choṭīyān,
Khāṇīyān tāṁ bandiāṁ...
3. Kiḍe-kiḍe balī te amīr ho'e ne,
Miṭṭī sī te miṭṭī hī akhīr ho'e ne,
Kar lai maīdān fatah chaṛh choṭīyān,
Khāṇīyān tāṁ bandiāṁ...
4. Beīmānī karke bhaṇḍāre bhar le,
Puṭhe sidhe kam jine sāre kar le,
Baṇh lai sanjīv lakh paṇḍāṁ moṭīyān,
Khāṇīyān tāṁ bandiāṁ...
(ਅਰਥ)
ਇਸ ਗੀਤ ਦਾ ਮੂਲ ਸੰਦੇਸ਼ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਨਸਾਨ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਚਾਹੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕਮਾਈ ਕਰੇ ਜਾਂ ਬੇਈਮਾਨੀ ਨਾਲ, ਆਖਿਰਕਾਰ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੀ ਭੁੱਖ ਮਿਟਾਉਣ ਲਈ ਦੋ ਹੀ ਰੋਟੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਸੁਪਨੇ, ਮਹਲਾਂ, ਬੰਗਲੇ, ਧਨ-ਦੌਲਤ, ਅਹੁਦੇ—ਇਹ ਸਭ ਅਸਥਾਈ ਹਨ।
1. ਜੇ ਤੂੰ ਖਰੀ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦਾ ਹੈਂ ਜਾਂ ਖੋਟੇ ਰਸਤੇ ਨਾਲ ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈਂ, ਆਖ਼ਰ ਤਾਂ ਦੋ ਹੀ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾਣੀਆਂ ਨੇ—ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ।
2. ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਵਾਲੇ ਬੰਗਲੇ ਬਣਾ ਲਏ, ਰੰਗਲੇ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖ ਲਏ, ਵੱਡੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਸਕੀਮਾਂ ਲਗਾ ਲਏ—ਪਰ ਆਖ਼ਰ ਤਾਂ ਦੋ ਹੀ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾਣੀਆਂ ਹਨ।
3. ਕਈ ਲੋਕ ਬਲੀ ਤੇ ਅਮੀਰ ਬਣ ਗਏ, ਪਰ ਆਖ਼ਰ ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ ਬਣੇ ਸਨ ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਿਲ ਗਏ। ਜੇ ਤੂੰ ਜੰਗਾਂ ਜਿੱਤ ਲਏ, ਚੋਟੀਆਂ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ, ਤਬ ਵੀ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਦੋ ਹੀ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾਣੀਆਂ ਹਨ।
4. ਬੇਈਮਾਨੀ ਕਰਕੇ ਧਨ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਭਰ ਲਏ, ਸਾਰੇ ਪੁੱਠੇ-ਸਿੱਧੇ ਕੰਮ ਕਰ ਲਏ, ਲੱਖਾਂ ਮੋਟੀਆਂ ਪੰਡਾਂ ਬੰਨ੍ਹ ਲਈਆਂ—ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤੇਰੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸਿਰਫ਼ ਦੋ ਰੋਟੀਆਂ ਦੀ ਹੈ।
ਇਹ ਗੀਤ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲਾਲਚ, ਧਨ-ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਅਹੰਕਾਰ ਬੇਮਤਲਬ ਹਨ; ਸਾਦਗੀ ਤੇ ਸਚਾਈ ਹੀ ਸੱਚੀ ਦੌਲਤ ਹੈ।
ਗਾਇਕ - ਬਾਬਾ ਗੁਲਾਬ ਸਿੰਘ
ਗੀਤਕਾਰ - ਸੰਜੀਵ
0 टिप्पणियाँ